De concurrentie: verreikers voor op de boerderij
de Fendt Cargo T955 vergeleken met twee andere krachtpatsers in de verreikermarkt. De Cargo T955 heeft een Cummins-viercilinder van 4,5 liter, een nominaal vermogen van 167 pk (126 kW) en wordt hydrostatisch aangedreven. Deze techniek is vergelijkbaar met de aandrijving bij zowel de Schäffer 9660T als bij de Bobcat TL43.80HF, maar zij verschillen op andere punten.
De Schäffer 9660T, een kniklader, haalt zijn kracht uit een Deutz TCD 5.2 viercilinder. Hij levert met 204 pk meer motorvermogen op papier, maar zijn hefgeometrie is geknikt in plaats van een telescooparm. De Bobcat TL43.80HF is qua formaat kleiner en lichter, maar combineert een hydrostatisch systeem met een vierversnellingsbak. Hij mist de pure hefkracht die de Fendt en Schäffer laten zien, maar is compacter.
Bij de hefprestaties valt de Cargo T955 op door een maximale hefhoogte van 8,5 meter en een draagvermogen van 5,5 ton. De Schäffer heeft – afhankelijk van de knikhoek – een hefvermogen dat varieert: rechtuit is dat 6,2 ton, geknikt teruglopend naar 4,8 ton. De Bobcat TL43.80HF heeft een stapelhoogte van circa 7,5 meter en kan daarbij 4,3 ton heffen, wat minder is dan de Fendt. Qua bouwgewicht zit de Fendt met ruim 11,8 ton tussen de 12 à 13 ton van de Schäffer en de bescheiden 8 ton van de Bobcat in.
Door zijn vierwielbesturing heeft de Fendt Cargo T955 een draaicirkel van slechts zo’n vier meter. De Schäffer 9660T knikt in het midden, waardoor hij met 5,2 meter meer ruimte nodig heeft, terwijl de Bobcat met vierwiel- én hondengangbesturing aan 3,7 meter zit. De Fendt heeft dus een wendbaarheid die de kniklader van Schäffer niet evenaart, en hij biedt meer hefvermogen en -hoogte dan de Bobcat. Al met al positioneert de Cargo T955 zich in het hogere segment, gericht op landbouwbedrijven en biogasinstallaties die zowel veel hefkracht als mobiliteit nodig hebben.
Bijna een Vario
Het gebruik van een hydrostatische aandrijving beviel ons goed. De Cummins-diesel
drijft een hydrauliekpomp aan die vervolgens
olie naar de ‘CompactDrive’-transmissie
stuurt. Deze bepaalt elektronisch of er op dat
moment veel snelheid of veel koppel nodig is.
Het systeem functioneert bijna als een Variotransmissie, maar dan zonder mechanisch
component.
Ga je echter met de bak het grind of oogstmateriaal in, dan moet je het motorvermogen
van de aandrijflijn naar de hefarm omleiden.
Daarvoor gebruik je het brake/inch-pedaal
aan de linkerkant. Rij je er achteruit weer uit,
dan heb je eigenlijk alleen op een monitor
goed zicht naar achteren. Wil je met je eigen
ogen in alle richtingen kunnen kijken, dan
moet je de cabine ver boven de brede arm
tillen.
Minpunten hooguit achter het stuur
Op weg naar de aanhanger wilden we de
Cargo een keer echt aan z’n limiet krijgen,
door tegelijkertijd een bak vol grind én de
cabine omhoog te tiillen, de arm uit te
schuiven en natuurlijk vooruit te rijden.
Onze overbelastingspoging had geen succes: de 200-l/min-hydrauliekpomp van Bosch liet
geen steken vallen. Wij echter wel. Enerzijds
is het zeker zinvol om over de rand van een
aanhanger te kunnen kijken. Anderzijds moet
je er wel aan wennen om met je ogen 4,2
meter boven de grond te zitten. De Cargo
heeft vierwielbesturing en een kleine draaicirkel. Dat vraagt wat moed. Daarbij: als
zowel de lading als de cabine geheel opgetild
zijn, wordt het geheel vrij wiebelig. De
veringen van de wielen, hefarm en cabine
gaan dan deinen en je voelt je dan een beetje
als in een boot op ruwe zee. Ter relativering:
in het echte leven heb je de volledige hefhoogte niet altijd nodig.
Voor de weg terug naar de grindhoop vinden
we de automatische bakretour een zinvolle
optie. Met een druk op een knop schuift de
Cargo de arm in en brengt de bak in een
vooraf ingestelde kiephoek. Aangezien je
tegelijkertijd ook nog de arm- en cabinehoogte plus de rijsnelheid handmatig regelt, wordt
het leven iets gemakkelijker als een automaat
je die twee parameters uit handen neemt.
Overigens zouden de twee voetknoppen voor
de cabinehoogte wat subtieler op de bediening mogen reageren. Ze werken nu volgens
het alles-of-niets-principe. En Fendt zou ook
nog een automatische deurvergrendeling
moeten installeren. Er komt namelijk een keer
een moment waarop je bij het uitstappen
vergeet dat de cabine nog hoog staat…
Onze conclusie
Op de testboerderij met melkvee en
biogas kon de Cargo zijn sterke punten
volledig tentoonspreiden. Hij kan bijna
elke klus doen – balenstapelen in
krappe schuren, gewichtheffen met
substraat of zelfs grind, of het beladen
van de mengvoederwagen. Tegelijk is
hij goed manoeuvreerbaar. Op het
testbedrijf kon de Fendt Cargo T955
baantjes afpakken van de shovel, de
verreiker en de wiellader.
De 11,8-tons-machine is de lichtste in
het Sennebogen-assortiment, maar
voor de typische bezitter van een
Fendt-tractor is hij waarschijnlijk te
groot. Wanneer Fendt en Sennebogen
op landbouwgebied meer willen
bereiken, zullen er snel ook kleinere
modellen moeten komen.
+ uitstekend zicht op het werktuig
+ royaal hydraulisch en motorvermogen
- geen automatische deurvergrendeling
- pedaal voor cabinelift is moeilijk doseerbaar