Nieuws
Rinus de Groot (71) begon 55 jaar geleden met champignons, aangevuld met aardbeien, bramen en bessen. Inmiddels drijft hij vanuit de voormalige champignoncellen alweer bijna 25 jaar handel in trekkers, kraantjes, minishovels, en andere machines ‘waar handel in zit’. “Maar ja, Rinus ziet overal handel in”, zegt zijn vrouw Elly, in de serre die het kloppend hart van het bedrijf is.
Tekst en foto’s: Natascha Kayser
Het was bijna vanzelfsprekend dat je naar de landbouwschool ging als je vader boer was, dus Rinus de Groot ging ook. Maar hij had helemaal geen zin in koeien. “Champignons was goeie business”, vertelt Rinus. “Toen we van het dorp Kerkdriel naar de polder verhuisden, kon ik een paar champignoncellen overnemen. Dat was in 1969. Twee jaar later hebben we zelf een nieuwe kwekerij gebouwd.”
Het was hard werken in de champignons en Rinus en zijn vrouw Elly maakten lange dagen. “Het was niet ongewoon als we ‘s nachts om half drie klaar waren. Of dat we op zaterdagavond na het stappen thuis kwamen en dat Elly nog even ging kijken en riep: ‘Kom plukken, want ze zijn hard gegroeid’. Stonden we midden in de nacht nog een paar uur champignons te plukken. Ook met Kerst of op andere feestdagen was het vaak nog even plukken.”
Met trekkertjes was Rinus al bezig toen hij 15 was. Kopen en opknappen en soms ook weer verkopen was altijd al een hobby. “Toen we met de champignons begonnen, kocht ik een MAN-trekkertje van een vriend uit Gemonde. Die had een loonbedrijf, maar dreef ook handel in machines en vrachtauto’s. Als ik dan mijn champignons af had, dan gingen we samen op handel uit. Vond ik fijn, na een hele dag in het donker in dat hok.”
Het roer radicaal om
Het was diezelfde vriend door wie Rinus na dertig jaar in de champignons besloot het roer radicaal om te gooien. “In het najaar van 2001 was ik met hem nog naar een veiling geweest, waar hij nogal wat spullen had gekocht. Hij zei: ‘Rinus, dat moet jij volgende week maar ophalen, want ik ga een weekje op vakantie’. En toen hij op vakantie was, heeft hij een hersenbloeding gekregen en nog een hartaanval er overheen. 46 jaar, hartstikke dood.
“Ik ben die spullen gaan halen en zei tegen Elly: ‘Dit is de laatste cel champignons die ik gevuld heb. Ik stop hiermee en ga in de handel.’ Dus dat heb ik toen gedaan.”
Rinus kende al wat handelaren en bedrijven waar hij handel mee kon drijven en had het geluk dat er ook veel handel was op dat moment. Minigravers, kraantjes en kleine tractortjes, grasmaaiers, houtversnipperaars: alles was handel. “Ik had al snel een paar grote afnemers, onder andere een klant in de Ardennen, waar elke week een dieplader vol heen ging.”
Net yin en yang
De champignoncellen werden ontmanteld en omgebouwd tot werkplaats, showroom, spuitcabine, en eentje deed een paar jaar dienst als kapsalon voor een van de dochters van Rinus en Elly. Wat niet veranderde was de centrale plaats van het bedrijf: de serre aan het huis, meteen als je op de dam komt. Hier vandaan kan Rinus meteen zien wie er aankomt. Elly heeft er de koffie en koektrommel klaar staan.
“Iedereen komt hier binnen gelopen”, zegt Elly. “Dat was al zo in de champignons. We hebben geen kantine of ontvangstruimte. Iedereen zit hier, en dat is prima. Zo hebben we het graag. Het is hier altijd de zoete inval. Vroeger zat er soms zes, zeven, acht man hier aan tafel aan de koffie. Of aan een borrel, dat gebeurde zeker zo vaak.”
Aan de grote tafel vullen Rinus en Elly elkaar perfect aan. “Wij zijn net yin en yang”, vertelt Elly. “Ik blijf graag thuis, Rinus gaat er graag op uit, móet weg, op handel uit. Hij ziet overal handel in. Soms kwam hij thuis met machines waarvan ik dacht: ‘Wat moet je dáár nou mee? Wie koopt dat?’. Maar dat was nooit een probleem. Rinus is van de handel, ik van de mensen. Hij kan het goed verkopen, ik zie eerder of het een serieuze koper is of dat het alleen kijkers zijn.”
Rinus: “Elly heeft altijd gelijk. Laatst nog had ik een hoogwerker verhuurd en ze zegt: ‘Ik denk dat je van die jongen geen geld beurt’. Ze had gelijk...”
Een mailtje of een appje
De tijden zijn veranderd sinds Rinus de Groot omschakelde van champignons naar machines. Vooral de laatste paar jaar lijken die veranderingen in een stroomversnelling terecht te zijn gekomen. “Toen was internet nog niet zo groot natuurlijk. Als we op zaterdag een advertentie in De Telegraaf hadden gezet, of als de Agri Trader net uit was, dan stond de telefoon roodgloeiend en stonden de mensen op de stoep om te komen kijken. Dat persoonlijke contact is er nu veel minder: er komen minder mensen bij ons op de dam. Tegenwoordig krijg je een mailtje, of een appje en komen ze vaak al niet eens meer kijken”, zegt Rinus.
“Op advertenties op Marktplaats komen meer reacties, maar ook meer onzinreacties. Komen ze met een bod van de helft van de vraagprijs. Daar reageer ik niet eens meer op. Op de advertenties bij de Agri Trader komen minder reacties – en zeker veel minder dan vroeger – maar daar komen wel vaker de serieuze kopers vandaan.”
Aan het opruimen
Nu maakt Rinus zich daar de laatste tijd steeds minder druk over. In zijn hoofd is iets aan het veranderen. Hoewel de sortering gravertjes en shoveltjes nog steeds best ruim is, heeft hij minder voorraad. Sinds een paar maanden is hij een beetje aan het opruimen.
“Dat is best wennen voor mij, want ik heb graag veel voorraad. Vroeger was het niet erg als het er een jaar stond. Ik kwam er toch wel een keer vanaf en meestal ook nog voor een goede prijs. Nu is de markt niet meer zo goed als pakweg twee jaar geleden.”
Daar komt bij dat de twee dochters en hun partners geen belangstelling hebben om de zaak over te nemen; die hebben andere interesses, weet Rinus. “Ik ben bijna 72. Ik wil niet dat de kinderen straks alles moeten gaan uitzoeken en met de rommel achterblijven. Dus ik wil een beetje afbouwen en op een andere manier genieten.”
Dat betekent dat Rinus tegenwoordig als hij zin heeft om een stukje te rijden, de Lanz opwarmt en erop uit gaat met de oldtimer. Of dat hij Elly aankijkt en ze zomaar midden op de dag een terrasje gaan pakken met zijn tweeën. “Ik blijf ook niet meer thuis voor het geval er mensen willen komen kijken naar een kraantje. Dan komen ze maar een andere keer.”
Op de dam bij
Rinus de Groot
Wertsteeg 17
5331PE Kerkdriel
0653 480054 of 0418 631939
hodegroot@planet.nl
rinusdegroot.nl
Misschien ook interessant?
Nieuws
Er staan nog een paar verdwaalde banners waar Zonderland Machinehandel op staat in de showroom. Verder is het overal ZOCON: op de gevel, op de machines en op de polo van Jochem Zonderland. Zijn bedrijf maakte onder de naam ZOCON, kort voor Zonderland Constructie, de omslag van handelsbedrijf naar productiebedrijf van landbouwmachines.
Nieuws
Wie kent de groene kleuren van Van der Stelt B.V. niet? De wagens en machines rijden door heel Nederland. Wat weinig mensen weten: oprichter en voormalig eigenaar Jan van der Stelt is fervent liefhebber én verzamelaar van het Amerikaanse merk Allis-Chalmers.
Nieuws
Op de dam bij Ufkes Greentec in Drachten staan grote machines. Houtversnipperaars, stobbenfrezen en boomzagen voor het onderhouden en rooien van bomen, bestemd voor de professionele markt wereldwijd. “We zijn zowel fabrikant als mechanisatiebedrijf, gespecialiseerd in bosbouw”, vertelt operationeel manager Piet Yntema.