Nieuws
Eigenlijk had Bernold Mols (53) boer moeten worden. Rundveehouder om precies te zijn. Het werken met en verkopen van voedermengwagens kwam als alternatief het dichtste in de buurt. “De koeien zijn wat mij betreft het allerbelangrijkst; dat zij goed gemengd voer krijgen, zodat ze lekker, goed en gebalanceerd eten.
Tekst en foto’s: Natascha Kayser
Bernold Mols: “Voermengwagens en alle relevante onderdelen daarvoor; dat is 95 procent van de werkzaamheden hier. We zijn importeur van Sgariboldi, maar repareren en onderhouden ook alle andere merken. Hier in Kinrooi, net over de grens in België, is de hoofdvestiging. In Nederland is het kantoor- en postadres. We hebben dus ook twee BTW-nummers: eentje voor België en eentje voor Nederland.
“We zitten perfect hier in de Limburgse grensstreek. Van hieruit bedienen we de Benelux en een stuk van Noord-Rijn-Westfalen. Ook hebben we klanten in Denemarken, Zweden en Hongarije: over het algemeen Belgen en Nederlanders die daar hun bedrijf hebben. En we hebben een wagen of zes lopen in Amerika. Niet dat wij die in onderhoud hebben, maar ik heb er wel voor gezorgd dat ze daar kwamen.
“Zelf zit ik gemiddeld eens per maand in Italië, bij de R&D-afdeling van Sgariboldi in Italië. Ik zit nu 30 jaar in de mengwagens – eind juli hadden we feest hier – dus ik durf wel te zeggen dat ik ervaring heb. Voordat ik met de handel begon was ik loonvoerder: ik reed met de voermengwagen langs de boeren. Ik heb zelf een kleine 40.000 uur met een mengwagen gereden. Dus ik weet wel een klein beetje waar ik over praat qua mengen, materiaal en koeien.”
“De meeste vertegenwoordigers verkopen de mengwagen van de folder. Want ze weten absoluut niet wat een koe doet, hoe het dier in elkaar zit wat betreft de magen en de vertering. Ik verkoop een mengwagen in de stal, tussen de koeien. Dan praat ik misschien tien minuten over die mengwagen en de rest zijn we over de koeien bezig.
“Ik wil de koeien aan kunnen kijken en zien wat er is, hoe ze eruit zien, hoe de omstandigheden zijn. Ik vind het heel belangrijk dat er goed wordt gevoerd. Oké, die kwaliteit daar kan ik niks van zeggen. Maar het moet goed gemengd voor de koe komen. Het maakt uit voor de vertering, de opname van voedingsstoffen, de selectie door de koe. Iedere hap moet goed zijn, het moet constant zijn. Door goed voer goed te mengen, is de melkopbrengst het efficiëntst.
“Een goede vriend van mij die zegt altijd dat er aan mij een boer verloren is gegaan. Ik heb echt een passie voor koeien. We zijn wel een landbouwmechanisatiebedrijf, maar een tractor doet mij niet veel. Maar koeien voeren, dat vind ik gewoon geweldig.”
“Ik kom uit een loonwerkersfamilie. Mijn opa is begonnen als loonwerker, daarna ook mijn vader. In 1986 is hij begonnen met loonvoeren en ik heb dat in ‘92 overgenomen tot 2001. Toen kwam de mond- en klauwzeer. Tja, dan kun je wel ongeveer invullen hoe het verder ging. Hier in de regio, in het grensgebied van Nederland, België en Duitsland ging alles op slot. De grenzen dicht, alles was potdicht. Van de 27 klanten die ik had voor de MKZ-crisis had ik er nog zes over. De rest had oftewel zelf een mengwagen gekocht of ze zijn ermee gestopt.
“Toen ben ik heel even voor een baas gaan werken, maar ik werd steeds vaker gebeld door mensen die een probleem met hun mengwagen hadden. Die wisten dat ze mij konden bellen. Toen ben ik weer gestart met een gereedschapskistje en een bestelautootje.
“En nu zijn we 30 jaar verder en zijn we met z’n vijven: mijn vrouw, die goud waard is, drie monteurs – één chef werkplaats en twee man die vooral onderweg zijn – en ik, zei de gek. En bedrijfshond Moose (Muis, maar dan op z’n Limburgs) de teckel. Die mag niet ontbreken.”
“De L in de bedrijfsnaam LMols staat voor landbouwmachines. Ik ben van mening dat je als landbouwmechanisatiebedrijf gespecialiseerd moet zijn. Er zijn heel veel bedrijven die alles doen – dat althans pretenderen en proberen. Dan moet je ook wel alles in huis hebben aan kennis, onderdelen, enzovoorts. Dat gaat niet, volgens mij. Dan beperk ik het liever tot een bepaalde productgroep waarbij ik ook kan garanderen dat we er echt álles van weten.
“Of het nou merk A of merk B is, ze hebben allemaal verschillende problemen, maar het komt altijd op hetzelfde neer: dat er niet gevoerd kan worden. Dus we moeten gewoon stand-by zijn. Dat zijn we 24/7 en we hebben een stuk of zes, zeven reservemachines. Als een wagen in het weekend stuk is, dan wisselen we gewoon de wagen om. Of het nu een Sgariboldi is, een Trioliet of een Kuhn: dat maakt niks uit. Die wagen interesseert me eigenlijk ook niet. Het eerste wat ik vraag is: zijn de koeien gevoerd? Dat vind ik veel belangrijker. Die voerwagen, dat lossen we wel op.
“We helpen de boeren zelf, maar ook collega dealers die geen wagen op voorraad hebben, kunnen bij ons terecht. Er zijn ook een heleboel collega’s die tegen een klant met een vraag of probleem met de mengwagen zeggen: ‘Ga maar naar Mols toe’. En andersom is het precies hetzelfde. Ik ben blij dat ik mijn jongens zo af en toe eens een keer een dag vrij kan geven. Daar heb ik echt geen andere dingen voor nodig. Aan voermengwagens hebben we onze handjes vol genoeg.”
“Als importeur heb ik me verbonden aan Sgariboldi. Dat is geen standaard machine: elke machine wordt custom made afgeleverd, zoals de klant ze wil. Het is een stukje duurder dan standaard, maar dan heeft de klant wel precies wat nodig is. Sgariboldi heeft drie verschillende mengsystemen: horizontale, verticale en een peddelsysteem.
Je gooit bovenin het veevoeder erin – denk aan bijvoorbeeld mais, gras, bierborstel, perspulp, krachtvoer, meel, melasse, ik heb ook wel eens ananas-babyvoeding gebruikt zien worden – en door de vijzels of peddels wordt het gemengd. Aan de onderkant wordt het vervolgens gelost voor de koeien.
“Op Youtube, als je kijkt bij Landbouwmachines Mols, staan filmpjes van wagens met verschillende mengsystemen en hoe die werken. Op Facebook staat een filmpje van een wagen van 45 kuub, die we onlangs hebben afgeleverd. De drie vijzels kunnen een halve hectare mais in één keer verwerken. Daarmee kun je 315 koeien in één keer voeren. Dat ding kost zes ton, maar verdeeld over 2000 koeien valt dat dus ook wel mee.”
“Het fijne van Sgariboldi is dat het een familiebedrijf is, waar nu de derde generatie de scepter zwaait. Geen groot bedrijf – ze leveren rond de 150 zelfrijders per jaar en tussen de 300 en 400 getrokken wagens – maar juist daardoor kunnen ze deze kwaliteit leveren. Ze luisteren echt naar de klant. Ik werk nu meer dan vijftien jaar met ze samen. Als er een nieuw prototype is, vragen ze of ik kom kijken en wat ik ervan vind. Als ik opmerkingen heb – ‘Als je het zo en zo maakt zou dat veel makkelijker zijn voor die en die reparatie’ – en ik kom een maand later weer in Italië, dan hebben ze het uitgeprobeerd of hebben ze dat zo gemaakt zoals ik had gedacht. Ze gebruiken mijn dertig jaar kennis en ervaring dus ook echt. Daar spreekt waardering uit.”
“Ongeveer 70 procent van de voermengwagens is zelfrijdend. Die zien we iets vaker terug dan de getrokken wagens, simpelweg omdat er meer is dat kapot kan en onderhoud nodig heeft. Getrokken wagens zien we één keer per jaar voor onderhoud aan de aandrijfkast. Als klanten ook daadwerkelijk elk jaar komen voor onderhoud, geef ik tien jaar garantie op de aandrijflijn.
“Als we een nieuwe wagen leveren, zijne we er drie, vier dagen bij om de gebruiken te leren goed om te gaan met de machine. Ze krijgen dus training. Als dat goed gaat, komen we er daarna eigenlijk nooit meer, omdat er zelden nog problemen zijn. De machine bedienen is een ding, maar het voer op de goede en efficiënte manier lossen voor de dieren, is een tweede. Je kunt bijvoorbeeld de menger eerder stilzetten. Dan komt er geen voer meer uit. Scheelt je zo 150 kilo. Moet je wel even weten en de meeste verkopers vertellen dat soort praktijkdingetjes er niet bij, want ze hebben nooit zelf koeien gevoerd dus weten het vaak ook niet. Voor mij komt de machine zelf op de tweede plaats. Ik vind het leuk om voermengwagens te verkopen, maar mijn dag is pas echt goed als ik tussen de koeien heb gestaan.”
Meer informatie over producten en diensten is te vinden op lmols.nl
Misschien ook interessant?
Nieuws
Gerrit van de Riet uit Ambt Delden was als jongen al met machines bezig. Het werd zijn werk, als loonwerker en in het mechanisatiebedrijf. Nu is het alleen nog hobby. Met wat vrienden en met zijn kleinzoon vormt Van de Riet Hakselteam De Tukkers, die met hun oldtimer hakselaars over een paar weken weer in actie mogen komen. “Het is zo allemachtig mooi om dat maïs te zien verdwijnen in de machine.”
Nieuws
Godrie Machinehandel ontstond nadat Ron Godrie (31) in de buurt van zijn woonplaats Zundert een versleten Bobcat op de kop tikte en die opknapte. Hij vond het leuk en het smaakte naar meer, dus bedreef hij naast het melkveebedrijf steeds meer handel. “Door de combinatie begrijp ik beter dan wie dan ook wat een boer nodig heeft.”
Nieuws
Wat begon met het delen van een trekker na WOII, groeide uit tot Van Werven Infra & Recycling. Wilfred van Werven vertelt het verhaal van het familiebedrijf.