De HIT-MIXER - Pöttinger Hit 16.18 T

Afzonderlijk beweegbaar

Een cardanas brengt het vermogen door het verstevigde frame heen over op de haakse overbrenging achter op het rotorframe. De trekker moet de 540-aftakas hebben ingeschakeld. Vanaf de haakse overbrenging lopen assen met permanent gesmeerde enkele en dubbele kruiskoppelingen naar weerszijden, om de armen te kunnen laten bewegen. De tien buitenste elementen hebben er elk een, om afzonderlijk de bodem te kunnen volgen. De middelste zes elementen zijn per paar star gekoppeld. De eindaandrijving van de rotors gebeurt met vetgesmeerde haakse tandwieloverbrengingen.

Door de vetsmering is geen olielekkage mogelijk. Helaas moet je de rotoraandrijvingen en de hoofd-cardanas om de 50 bedrijfsuren doorsmeren. De kruiskoppelingen zijn gelukkig wel onderhoudsvrij. De elementen rollen op wielen met bandenmaat 16 x 6.5-8. De twee middelste zijn iets groter: 18.5 x 8.5-8. Optioneel is er voor de rotorelementwielen een wikkelbescherming. Naast de afzonderlijke elementwielen is ook het transportonderstel verantwoordelijk voor de bodemaanpassing. Dat zit direct voor de middelste twee elementen. Aangezien het schudderframe vrij smal is gehouden, heeft de voorste beschermbeugel eveneens een dragende functie en zorgt hij voor stijfheid en een stabiele loop.

Liftmatic plus

Bij het uitheffen op de kopakker kun je de functie van de Liftmatic Plus zien. Wanneer je het regelventiel voor het uitheffen bedient, bewegen de rotors zich eerst naar een horizontale positie. De tanden komen daarbij weg van hun werkvlak overeind. Pas dan gaat de rotoreenheid omhoog. Met een ruime hefhoogte rij je dan met trekker en Hit naar het volgende rijpad. De voordelen van de Liftmatic Plus zie je echter het beste bij het weer neerlaten. De elementen komen namelijk eerst op hun wielen terecht en kantelen dan naar voren, zodat de tanden het hooi kunnen grijpen.

Op die manier wil Pöttinger voorkomen dat bij snel neerlaten de tanden in de bodem steken en er vuil in het groenvoer komt en/of de grasmat wordt beschadigd. Heel goed. In onze test zijn beide dingen niet gebeurd. Het voorzichtige uitheffen hebben de technici van Pöttinger simpel opgelost met een speciaal mechanisme. Er zijn hierbij geen vervolgacties van extra cilinders of iets dergelijks nodig; die zijn alleen verantwoordelijk voor het opvouwen in de transportstand. Is de kopakker hobbelig, dan kan de 17 meter brede zweefarm behoorlijk aan het wiebelen raken. Hij staat tenslotte maar op een spoorbreedte van 2,90 meter. Kalm aan bij het keren dus.

Je kunt de Hit natuurlijk ook gewoon omlaag laten staan en zo naar het volgende rijpad sturen. Bodemschade door schuivende wielen konden we niet vaststellen. Voor de hoogteverstelling wordt eveneens het uithefmechanisme gebruikt. Via een handslinger aan de middelste uithefkolom worden alle 16 elementen centraal aangepast. Simpel en efficiënt. Een diepteverstelling vanuit de cabine hebben we niet gemist.

Dat grote werkbreedten niet altijd enorm veel pk’s verlangen, wordt wel aangetoond door de vlaggenschepen onder de hooischudders. Meer dan wat aftakasvermogen, één à twee hydraulische aansluitingen en een beetje trekvermogen hebben de meeste modellen nauwelijks nodig. Helemaal vers op de markt van de schudders met extreme werkbreedten is de Pöttinger Hit 16.18 T, met 16 rotorelementen verdeeld over 17 meter. Daarmee is het de grootste schudder in het programma van de Oostenrijkers. De ingenieurs uit Grieskirchen geven aan dat de 17 meter brede schudder al kan worden getrokken door tractoren met 100 pk. Onze testtrekker met circa 145 pk had er volstrekt geen problemen mee en liep er ontspannen voor. Zodoende kunnen ook kleinere tractoren op grote graslandgebieden helpen met de hooibouw en halen met de Hit een goede 15 hectare per uur. We konden de grote Pöttinger Hit-schudder aan een nader onderzoek onderwerpen in de hooioogst.

Als affuit gevouwen

De Hit 16.18 T wordt in twee keer zeven elementen met een (kanon)affuit-mechanisme op de dissel gevouwen. De twee overige rotorelementen blijven boven het onderstel. Dankzij deze driedeling blijft hij binnen de vereiste transportbreedte van 3,0 meter. De lengte is volgens opgave 6,7 meter. Deze manier van inklappen hadden ook de kleinere broertjes van de Hit 16.18 T al, maar nu komen daar grotere bandenmaten voor het transportonderstel bij, van 380/55- 17 tot liefst 500/50-17. Die moet je bij 17 meter wel hebben. Een klein nadeel van het affuitmechanisme is de negatieve kogeldruk wanneer de schudderbalk boven het transportonderstel naar achteren zwenkt. Die krachten zijn echter zo klein dat een 100 pk sterke trekker dat in elk geval kan hebben. Onze Hit-testmachine was aangebouwd in de bovenste sleepoogpositie. Je kunt hem ook bestellen voor de onderkant, of een aanbouwkolom voor de driepuntsmontage van de tractor. Daardoor verplaatst het draaipunt zich en wordt de combinatie wendbaarder. Je komt dan beter door smalle veldingangen. Pöttinger heeft weliswaar een luchtremsysteem in het accessoireprogramma, maar gezien het lage bedrijfsgewicht van 3,8 ton is dat niet persé nodig. Als je velden op dwarshellingen hebt, is die optie echter aan te bevelen. Wat ons erg goed bevalt, is dat bij het in- en uitklappen de zijdelingse begrenzingen automatisch in de juiste positie komen, zodat je niet uit de trekker hoeft te stappen en meteen gebruiksklaar bent.

16 Keer 1,42 Meter

Elk van de 16 rotorelementen heeft een diameter van 1,42 meter en heeft zes aangeboute, gebogen tandarmen. Volgens Pöttinger moet deze vorm er onder andere voor zorgen dat zich minder materiaal op de armen kan ophopen en vervolgens om de rotors kan wikkelen. Bovendien moeten ze zo het groenvoer beter laten meeslepen. Onze ervaringen spraken dat in elk geval niet tegen. Op elke arm zijn twee veertanden vast gemonteerd. Ze zijn 9,5 millimeter dik en hebben een viervoudige winding tegen overbelasting. De tand aan de binnenkant van de bocht is iets korter dan de buitenste, zodat beide in gelijke mate het oogstgoed meenemen; de afstand tot de bodem is nu identiek. Overigens kan elk rotorelement afzonderlijk qua schuinstand worden versteld. Daarvoor kun je op het rotorwiel een paspen in drie verschillende posities plaatsen. Dat is bedoeld voor verschillende soorten oogstgoed, maar de afstelling wordt in de praktijk zelden veranderd. Het is bij 16 elementen niet bepaald weinig werk.

Technische gegevens Pöttinger Hit 16.18 T

Frame
Werkbreedte 17 m, affuit-vouwmechanisme, Liftmatic Plus, centrale hoogte-instelling; bandenmaat onderstel 500/50-17; 1 dubbelwerkende & 1 enkelwerkende hydraulische aansluiting nodig plus een 540-aftakas; sleepoog-aankoppeling.

Rotors
16 rotors, diameter 1,42 m, gebogen tandarmen, 9,5 mm dikke dubbele tanden; rotoraandrijving cardanas, enkele of dubbele kruiskoppelingen en haakse tandwieloverbrengingen; schuinstandverstelling handmatig.

Opties
Hydraulisch grensstrooisysteem, wikkelbescherming.

Afmetingen & gewicht
transportlengte 6,7 m, breedte 2,9 m; bedrijfsgewicht 3,8 t.

De concurrentie onder de loep

Wie op zoek is naar een hooischudder met een serieuze werkbreedte komt naast de Pöttinger Hit 16.18 T ook uit bij Krone en Kuhn. De Krone KWT 2000 is met zijn 19,6 meter het grootste model in dit segment. Hij beschikt over 18 rotors met elk zes armen en 9,5 mm dikke tanden met vijf windingen. Door zijn hogere gewicht (4,86 ton) en bredere cirkels (1,53 meter) vraagt hij iets meer vermogen dan de Pöttinger: minimaal 110 pk. Voor grensstrooien gebruikt Krone een stootdoek.

De Kuhn GF 17012 zit qua werkbreedte dicht bij de Pöttinger met 17,2 meter, maar details over de cirkeldiameter ontbreken. Wel weten we dat hij 16 rotors heeft met zes armen en tanden met vier windingen. Hij is de lichtste van de drie (3,40 ton) en gebruikt een hydraulisch zwaddoek voor het grensstrooien. De diepteverstelling van Kuhn is niet opgegeven, wat het afstellen mogelijk wat minder praktisch maakt.

De Pöttinger Hit 16.18 T positioneert zich daar mooi tussenin: 17 meter werkbreedte, 16 rotors met een rotor­diameter van 1,42 meter, en zes armen per rotor. De tanden zijn 9,5 mm dik met vier windingen en de machine weegt 3,80 ton. Hij valt op door zijn centrale hoogte-instelling en het eenvoudige Liftmatic Plus-systeem. Voor het grensstrooien zwenken automatisch de buitenste rotors, zonder dat daar extra doeken voor nodig zijn.

Qua vermogen is de Pöttinger net zo toegankelijk als de Kuhn: beide kunnen al vanaf 100 pk aan het werk. Dat maakt de Hit 16.18 T een zeer aantrekkelijke keuze voor gebruikers die maximale capaciteit willen, zonder in te leveren op gebruiksgemak of inzetbaarheid met lichtere trekkers.

Grensstrooien

De grensstrooiinrichting is volledig hydraulisch en gemakkelijk vanuit de cabine te doen. Als je het betreffende hydrauliekventiel bedient, dan zwenken de twee rechter buitenste rotors 15 graden naar achteren. Deze uitrusting is optioneel, maar je zou het er bij deze grote machine eigenlijk standaard bij moeten bestellen. Alles bij elkaar heeft de machine niet veel hydraulische aansluitingen nodig, aangezien de meeste cilinders in serie zijn geschakeld. Hier heeft men aan de kleinere trekkers gedacht, die vaak niet zoveel aansluitingen hebben. Een enkelwerkend ventiel voor het uitheffen en een dubbelwerkend exemplaar voor het in- en uitklappen is genoeg voor de Hit 16.18 T. De grensstrooiinrichting heeft geen extra ventiel nodig. Dat gaat met een kabel die een klep omschakelt.

Onze conclusie

De nieuwe Hit 16.18 T van graslandexpert Pöttinger heeft veel slagkracht. Bewezen techniek als de rotors en de slepende tanden heeft de fabrikant overgenomen van de kleinere broertjes. Erg fijn is de Liftmatic Plus, die voor een zacht neerlaten zorgt. Verder bevalt ons de gemakkelijke bediening met slechts twee regelventielen en de handige diepteaanpassing. Voor het schudden langs veldgrenzen worden de twee buitenste rotors licht ingedraaid, zodat er geen extra zwaddoek nodig is; da’s mooi.
+ Gemakkelijke bediening
+ Weinig regelventielen nodig
+ Handige diepte-instelling
+ Liftmatic Plus
- Geen sturende transportwielen